Ablamın en az kendisi kadar güzel bir sürü kız arkadaşı vardı. Bu kızların bize gelmelerini dört gözle bekler, onlar geldiği zaman etraflarında dolaşırdım fakat onlardan küçük olduğum için beni pek takmazlardı. Ablama sürekli “-Bana senin arkadaşlarından birini ayarla.” gibi şeyler söyleyerek şansımı deniyordum fakat her seferinde “-Olmaz!” cevabını alınca açıkçası hevesim kırılıyordu.
Neyse sonunda ablamın arkadaşlarından biri ona benden hoşlandığımı söylemiş. Böyle olunca ablamda benim isteklerimi göz önünde bulunarak “-Arkadaşımın vazosu bende kalmış, al bunu götür ve onunla takıl.” diyerek gülümsedi. Hemen banyo yapıp kıyak kıyafetler giydikten sonra vazoyu kaptım ve kızın evine giderek ona açıldım. Onun da bana karşı yanık olduğunu bildiğim için yakınlaşmamız kaçınılmaz oldu.
Amk bu nə başlık gülme krizine keçdim